Το ρυζόγαλο της “θείας” Ελένης

Η “θεία” Ελένη δεν είναι θεία μου. Στην πραγματικότητα ήταν η, για πάρα πολλά χρόνια, γειτόνισσά μου στο σπίτι της οποίας μπαινόβγαινα για παιχνίδι και όχι μόνο από τη στιγμή που γεννήθηκα έως και λίγο μετά τα φοιτητικά μου χρόνια -ύστερα μετακομίσαμε οικογενειακώς…

Η προσφώνηση “θεία” μας έχει μείνει έως σήμερα, λόγω μιας αδιευκρίνιστης συνήθειας (;) των Ελλήνων να παρακινούν τα παιδιά τους να αποκαλούν “θείο/α” κάθε μη συγγενικό αλλά κοντινό-φιλικό πρόσωπο!  Από που κι ως που; Γιατί; Δε νομίζω ότι έχει μπει κανείς στον κόπο να αναρωτηθεί για ένα τόσο “μείζον” θέμα έως σήμερα! Επειδή λοιπόν, ούτε κι εγώ βλέπω τον λόγο να ασχοληθώ με τις ρίζες αυτού του ζητήματος (!), αλλά απλά ήθελα να εξηγήσω τα εισαγωγικά στη λέξη “θεία”, θα μπω στην ουσία του άρθρου αυτού:

Πρόκειται για το φανταστικό ρυζόγαλο που μου έμαθε η “θεία” Ελένη όταν ήμουν γύρω στα 13 και που ουσιαστικά είναι η πρώτη συνταγή που κατέγραψα, μαγείρεψα και απόλαυσα με τους δικούς μου, με τόση επιτυχία μπορώ να πω, έτσι ώστε έως σήμερα, να “απαιτείται” ιδίως από τους γονείς μου τακτικά! Με χαρακτηριστική ευωδιά λεμονιού και ζεστού γάλακτος, αυτό το ρυζόγαλο είναι από τα αγαπημένα μου, νοσταλγικά και comfort γλυκά… Απολαύστε το!

Ρυζόγαλο: Η πρώτη καταγεγραμμένη συνταγή μου γύρω στα 13! (αγνοήστε τους λεκέδες!) /Rice pudding: my first written recipe at the age of 13 (ignore stains!)

Υλικά

• Για 12 περίπου μπωλ
• Η original συνταγή της “θείας” δόθηκε σε φλυτζάνια. Για μεγαλύτερη ακρίβεια, τα μετέτρεψα σε gr και ml. Διαλέγετε και παίρνετε!
• 10 φλυτζάνια νερό (2.250 ml)
• 1 κουτί γάλα εβαπορέ (386 ml)
• 1 και κάτι φλυτζάνι ρύζι γλασσέ ή καρολίνα (270 γρ.)
• 1 και 1/2 φλυτζάνι ζάχαρη (350 γρ.)
• Φλούδα από 1 λεμόνι
• ελάχιστο αλάτι (~1/8 κουτ. γλυκού)

Εκτέλεση

1. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζετε το νερό να βράσει μαζί με τη φλούδα του λεμονιού -προσπαθήστε να μην βγάλετε πολύ από το άσπρο της σάρκας του λεμονιού για να μην πικρίσει στο τέλος το γλυκό
2. Καθαρίζουμε και πλένουμε το ρύζι.
3. Όταν βράσει το νερό, ρίχνουμε το ρύζι, ανακατεύουμε και άφηνουμε να βράσει καλά, περίπου 20 λεπτά, σε μέτρια φωτιά.
4. Όταν βράσει και το ρύζι, ρίχνουμε την ζάχαρη, ανακατεύουμε για να διαλυθεί και αφήνουμε να βράσει λίγο ακόμα, περίπου 5 λεπτά.
5. Τέλος, ρίχνουμε και το γάλα εβαπορέ όπως είναι από το κουτί αδιάλυτο και ανακατεύουμε καλά να ομογενοποιηθεί με το υπόλοιπο μείγμα. Αφήνουμε να πάρει και αυτό ορισμένες βράσεις για άλλα 5 λεπτά.
6. Σβήνουμε τη φωτιά, αφαιρούμε τη φλούδα του λεμονιού και με μια κουτάλα της σούπας μοιράζουμε στα μπωλ. Επειδή ακόμα θα είναι πολύ “νερουλό” το μείγμα, μην το φοβηθείτε και το βράσετε κι άλλο. Το ρύζι θα συνεχίζει να απορροφάει υγρά με αποτέλεσμα σύντομα να έχετε μία πηχτή κι ωραία χυλωμένη πουτίγκα.
7. Όταν κρυώσουν λίγο πασπαλίζουμε με κανέλλα -εγώ το “τιγκάρω” γιατί τη λατρεύω. Προσοχή όμως, γιατί μπορεί να πικρίσει το γλυκό αν το παρακάνετε!
8. Τρώγεται με βουλημία ζεστό μόλις βγει και με ρέγουλα στη συνέχεια από το ψυγείο!

“Aunt” Helen isn’t my aunt. In fact, she was for many years our neighbour who let her home’s doors wide open for me to go in and out whenever I wanted to for play or anything else, since I made my first steps till my first years after graduating from University –we moved to another place afterwards… So, what are the quotation marks for Aunt stand for? Why do Greeks insist on calling non relatives-close friends “Uncle-Aunt”? Not only for you, my non Greek friends, but also for us, Greeks, an answer has not be given! Of course, I ‘m not saying that this is a major topic that anyone should deal with and, believe me, I will not too! I just wanted to explain the quotes in this post’s title! Saying no more, I ‘m going to talk about the main topic of this post: The fantastic rice pudding that “Aunt” Helen taught me to cook at the age of 13, was actually the first recipe that I wrote down, cooked and shared with my family. Its success was huge and as a result my parents keep asking me till now for a bit of “Aunt” Helen’s rice pudding now and then! With that extinguishing lemon and hot milk smell, “Aunt” Helen’s rice pudding is my favourite, nostalgic, comfort dessert. Enjoy it!

Ingredients

• For about 12 bowls
• “Aunt” Helen’s original recipe was written down with cups measurement. To be more precise, I turned cups into grams and mls. Cook your way!
• 10 cups of water (2.250 ml)
• 386 ml of evaporated milk
• 1 cup and a little bit more of risotto rice (270 gr)
• 1 and ½ cup of granulated sugar ((350 gr)
• Peel of 1 lemon
• One small pinch of salt (~1/8 of a teaspoon)

Directions

• Boil water in a big pot with the peel lemon –try not to peel much of the white flesh of the lemon because it may bitter your pudding.
• Clean and rinse the rice.
• The water boils, pour the rice, stir and let it boil well for about 20 minutes in medium heat.
• When the rice boils too, pour the sugar, stir until it melts and let it boil a little bit more for 5 minutes.
• Last, pour the milk straight from its can and stir well until the pudding is homogenased. Let it boil for 5 minute as well.
• Turn off the heat, pull out the peel of the lemon and share the pudding in the bowls with a soup’s ladle. The pudding will be still quite watery but don’t let it boil more. The rice will keep on absorving the pudding’s liquids and let you eat a smooth and soft rice pudding
• When the pudding is cold rinse with cinnamon –I love cinnamon so I overdo it a little bit, but you have to watch out: exaggerating with cinnamon, may bitter the pudding!
• I eat it with boulimia when it is still hot and I slow down and enjoy more straight from the fridge.