ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

ginekia-kakopiisiΣκηνή Πρώτη.

Αθήνα, απόγευμα κάπου στη Κυψέλη.

Η Μαρία. Μπροστά σ’ ένα καθρέπτη.. Άνεργη. Με σημάδια στο πρόσωπο. Μελανιές και ραγίσματα στο δέρμα και στη ψυχή.

Σκηνή Δεύτερη.

Θεσσαλονίκη, βράδυ στα Λαδάδικα.

Η Ελένη. Το μαγαζί γεμάτο κόσμο αλλά η Ελένη δεν κατάφερε να συναντήσει τις φίλες της. Το αίμα δεν στέγνωσε. Τα σημάδια κόκκινα και έντονα σε ολόκληρο το σώμα της.

Δύο γυναίκες μία κακοποίηση.

Σε μια χώρα που απεγνωσμένα προσπαθεί να βελτιώσει τους οικονομικούς της δείκτες, να ικανοποιήσει τους δανειστές της, να γίνει «όπως παλιά», δυο γυναίκες πέφτουν στη θάλασσα της βίας και ζητούν βοήθεια σιωπηλά και αθόρυβα. Δύο γυναίκες , δύο σκηνές σε αυτό το χαρτί αλλά πάνω από 12.000 γυναίκες στην πραγματική ζωή νίκησαν τον φόβο τους και ζήτησαν βοήθεια. Γυναίκες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, γυναίκες από όλα τα μορφωτικά επίπεδα, γυναίκες της διπλανής μας πόρτας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που κοινοποίησε στο διαδίκτυο η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 : “το 68% των γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση είναι έγγαμες ωστόσο μόλις ένα 16% είναι αλλοδαπές, εκ των οποίων 4 στις 10 προέρχονται από τα Βαλκάνια. Οι 7 στις 10 γυναίκες που έχουν πέσει θύματα κακοποίησης είναι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή και ανώτερης ή ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ 6 στις 10 γυναίκες βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση. Όσο για το προφίλ των δραστών, περισσότεροι από τους μισούς δράστες είναι δευτεροβάθμιας ή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, ενώ μόλις 1 στους 10 είναι άνεργοι.”

Το φαινόμενο της γυναικείας κακοποίησης δεν είναι ένα σύγχρονο φαινόμενο. Το συναντάμε σε όλες τις κοινωνίες από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Αρχικά εμφανίζεται με μια «Γυναικεία Καταπίεση» που εκφράζεται μέσα από ένα πανάρχαιο status quo που θέτει τον άντρα επικεφαλή και αρχηγό της Οικογένειας, όσο κι αν σε πολλές περιπτώσεις η γυναίκα συνεισφέρει διπλάσια στον οικογενειακό προυπολογισμό, στο μεγάλωμα των παιδιών, στον έρωτα.

Ποίες είναι οι αιτίες;

Πληγές της παιδικής ηλικίας; Αντρικές ματαιώσεις; Έντονο ανταγωνιστικό και απαιτητικό περιβάλλον;

Ένα παζλ από όλα αυτά που οπλίζουν το αντρικό χέρι, αυτό το ίδιο χέρι που της πρόσφερε αγάπη, το ίδιο χέρι που της χαϊδευε τα μαλλιά, το ίδιο χέρι με τη βέρα που διάλεξαν μαζί , με την ζωή που ξεκίνησαν μαζί.

Και στο διπλανό δωμάτιο τα παιδιά. Τα δικά τους παιδιά, που τα ξέχασε μέσα στον θόρυβο του εγωισμού του που πέφτει, μέσα στον θόρυβο της οργής και του θυμού του γιατί « τίποτα δεν πάει καλά»

Φτηνές δικαιολογίες μιας ανάπηρης προσωπικότητας, που έχει αντικαταστήσει τον διάλογο με το μονόλογο, το χάδι με το χαστούκι, την αγάπη με την οργή.

Ποια είναι η λύση;

Μια κοινωνία περισσότερη τρυφερή και λιγότερο κυνική. Μια γειτονιά με περισσότερα λουλούδια και λιγότερα αδιέξοδα. Αγόρια που μεγαλώνουν με κατανόηση και αποδοχή. Αγόρια που μεγαλώνουν με τρυφερότητα και όχι «ψευτομαγκιά» Ελληνική… Αγόρια με συναισθήματα και χρώματα.

Μελλοντικοί άντρες που ΔΕΝ ΘΑ ΣΗΚΩΣΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥΣ.

Μελλοντικοί άντρες που θα χειριστούν ΜΕ ΘΑΡΡΟΣ τα αδιέξοδα της ζωής.

Μελλοντικοί άντρες που θα ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΧΑΝΟΥΝ.

Μελλοντικοί άντρες που θα ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΑΓΑΠΟΥΝ.